…taşrada devlet memurlarına gösterilen itibar, İsmet Özel tarafından şüpheyle karşılanır. Bu türden bir ilgiyi yapmacık ve sahte bulur. “Ben çocukluğum boyunca bu sahteliğin acısını tattım” diyen şair, onun doğurduğu huzursuzluğu ben’inde tüm olumsuzluğuyla hisseder fakat “insanın kendini aristokrat saymasının ruhuna ne büyük genişlik getirdiğini tadabilmenin imkanı”nı da kullanmaya çalışır.
İsmet Özel kendisi ile yapmış olduğumuz söyleşide “kadirşinas itaatsizlik” ve tevarüs edilmemiş asalet” üzerine sorduğumuz soruyu şöyle cevaplandırmaktadır: “tevarüs edilmemiş asaleti şu manada kullanıyorum. Hani aristokraside gerçekten lordun oğlu lord oluyor. Bu şekilde değil. Ama şüphesiz ki insan ilişkileri bakımından, daha sonra da çevremde gördüğüm insanların da pek azında olan aile içi bir ilişkimiz vardı. Ben bunu her zaman söylerim. Benim annem ve iki tane de ablam vardı. Ama ben evimizde Allahın bir günü olsun onlara ait özel eşyaya rastlamadım. Bunlar ne zaman yıkanırdı, ne zaman kurutulurdu ben hiç bilmedim. Böyle biraz asalet. Tevarüs edilmemiş diyorum ama pekala bal gibi de var aslında. Ama tevarüs edilmemiş kısmı şu: Bunun bir çizgi temin ettiğini, aşama olduğunu anlamak bana mahsus bir şey. Bu tevarüs edilmemiş. Bunun kadrini bilmek, benim başarabildiğim bir şeydi. Belki benden daha asil ortamlarda yaşayanlar vardı ama bu asaletten bihaber olarak yaşayıp geçtiler. Hatta belki bundan şikayet bile ettiler. Kadirşinas itaatsizlik ise otorite aleyhtarlığımla alakalı bir şey. “Ben toplumun bana verdiği şeyin kadrini biliyorum, fakat bu bana verildi diye boyun eğmeye hiç niyetim yok” diye düşünüyordum.
Sayfa 38 - DergahKitabı okudu
·
57 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.