¶¶ Ben Antonin Artaud, kendimin oğluyum, kendimin babası, kendimin anası ve ben'im. ¶¶
¶¶Ölüme açlık duymuyorum, varlık olmaya açlık duyuyorum. ¶¶
Yine İntihara meyilli ve yine intihardan ölmeyen bir yazar kitabını okumuş bulunuyorum...
Varoluşsal sancılar içinde geçmiş tüm yaşamı, küçük yaşta menenjit hastalığı onu depresyona sokar ve
