İlk kez Murat Gülsoy kitabı okuyorum ve çok beğenmekle iyi diyebilecek bir yerde kaldım. Öncelikle kitaptaki öyküler çok iyi bir şekilde başlayıp gelişiyor. Okurken öykünün içinde yaşıyor hissi veriyor okuyucuya ama öykülerin sonlarına ulaştığınızda hayal kırıklığına yakın bir duyguya kapılıyorsunuz. Tabii bunları kendim için söylüyorum. Öykü sonlarının hayal kırıklığına yakın bir duygu bırakmasının nedenini, öykünün akıcı bir şekilde ilerleyip, gizem ve merak dolu bir havaya sokmuşken okuyucuyu, basit, fazla basit bir sonla bitmesi sağlıyor, buna neden oluyor dememiz daha doğru sanırım. Bok Yoluna Gitmek diye bir kitap okumuştum. Bu kitapta yaşanan birçok olaydan sonra tam hayatına yeniden başlamayı düşünen roman kahramanı hiç hesapta yokken ölüyor ve romanın sonu geliyordu. "Öyle şey mi olur?" demiştim hatta. O kitap buna rağmen bu sona değen bir kitap olmuştu ama Murat Gülsoy'un öykülerinin (tamamının değil) sonları, öykülerin gidişatına göre bir sonu hak ediyor bence. Tabii böyle bir sonu istemek ya da düşünmek öykünün gerçeklik bağlamından kopması, hayali bir dünyanın semalarında gezinmeyi çağrıştırıyor. Bu bakımdan belki de yazarın öykülere verdiği sonlar, olması gereken ya da gerçek hayatta gördüğümüz sonlar ile aynı olmasından geliyordur. Kendi hayatımızı böyle öyküleştirerek bakamadığımız için, gelişmelere bu akıcılığı sağlayamadığımız için yaşadığımız sonlar da gidişata uygun düşüyor aslında. Bu bakımdan da yine ilk düşüncem olan öykü gidişatına uygun sonlar yazılmasının daha iyi olacağı yönünde karar kılıyorum. Her bir öykünün birbirinden güzel olması ayrı bir konu. Okunmaya değer öyküler kesinlikle.

Bu Kitabı ÇalınMurat Gülsoy · Can Yayınları · 2021728 okunma

·

279 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

H. Ferventis