Günler uzun geceler kısaydı, ılık bir yaz akşamıydı,bir çınar ağacının altında kalp atışını hissedebiliyordum gözleri yıldız gibi parlak yüzü ay kadar ışıltılı saçları rüzğara hasret kaşları kader karası elleri narindi. İnsan nasıl şair olur nasıl hasret dolu mısralar dizeler yazar o an anlamıştım . Bu dünyaya ait olamayacak kadar güzeldi herşeye rağmen sevebiliyordum.onu görünce içimde çiçekler açıyor hislerim yeniden filizleniyordu,dünya daha büyük,gökyüzü daha mavi karanfiller daha kırmızı,mumlar ise dudağının kızılıydı.🍁