Ebru Karataş: Anlarsın İnsanlar görürsün gündüz vakitleri Çalışmaktan elleri nasır tutmuş Ölüme benzeyen soğuk yüzlü insanlar Mevsimler gelir gözünün önüne Mavi bir deniz gibi huzur verir insana Bir aydınlık ışık gibi geçip gider Gözlerinin önünde filim şeridi gibi Bir aşk gelir bulur seni Zamanını bir türlü tayin edemediğin Gerçekten de daha gerçek bir aşktır bu oysa ki Bir soğuk ruzgar eşliğinde çalar kapı O anda sen unutmaya başlarsın Unutulmayacak olan her ne varsa kainatta Kendini unutursun Yaşamayı unutursun Gündüzü geceyi unutursun Şiiri heceyi unutursun Hatta ve hatta ölümü bile unutursun Bir onu unutmasın Bir de onun muhteşem hatırasını Sevdiğinde her şey bir şey olurmuş Bunuysa yalnızca sevdiğinde anlarsın

Anlarsın İnsanlar görürsün gündüz vakitleri Çalışmaktan elleri nasır tutmuş Ölüme benzeyen soğuk yüzlü insanlar Mevsimler gelir gözünün önüne Mavi bir deniz gibi huzur verir insana Bir aydınlık ışık gibi geçip gider Gözlerinin önünde filim şeridi gibi Bir aşk gelir bulur seni Zamanını bir türlü tayin edemediğin Gerçekten de daha gerçek bir aşktır bu oysa ki Bir soğuk ruzgar eşliğinde çalar kapı O anda sen unutmaya başlarsın Unutulmayacak olan her ne varsa kainatta Kendini unutursun Yaşamayı unutursun Gündüzü geceyi unutursun Şiiri heceyi unutursun Hatta ve hatta ölümü bile unutursun Bir onu unutmasın Bir de onun muhteşem hatırasını Sevdiğinde her şey bir şey olurmuş Bunuysa yalnızca sevdiğinde anlarsın

Şiir Biraz Çok Hüzün Hasan Akçay

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ebru Karataş