“Gel de birbirimizle candan konuşalım! Kulaklardan, gözlerden gizli olarak söyleşelim! Gül bahçesi gibi dudaksız,
dişsiz gülelim! Düşünce gibi dudaksız, dilsiz görüşelim! Akl-ı evvel mertebesinde, Hakk’ın varlığının idraki içinde
dünyanın sırrını ağzımız kapalı olarak sonuna kadar söyleyeyim. Hiç kimse kendisi ile apaçık sesle konuşamaz.
Mâdem ki hepimiz biriz, dilsiz, dudaksız gönüllerimizden birbirimize seslenelim. Sen nasıl olur da eline; “Tut!”
dersin? O el senin midir? Mâdem ki ellerimiz bir, o ellerle birbirimizle içten konusalım. Ellerimizin bir olduğundan
bahsedelim. El, ayak gönlün hareketini bilir, dilimiz susarak, gönlümüz titriyerek söyleşelim.”
·
35 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.