444 syf.
·
Puan vermedi
Kitabı ne kadar övsem azdır ve tuhaf olan bir şey var ki hala etkisindeyim. Şimdi uzun bir inceleme olucak ve bol bol spoiler vericem. İlk Aslı'dan başlayalım, Aslı... Hani bazı karakterleri benimseyip kendinize benzetirsiniz ya işte şu huyu aynı ben falan diye, Aslı da baştan ayağa bendi. Olaylar karşısında sergilediği davranışları, tavrı duruşu ne bileyim işte tıpkı ben'di. Sonra Murat var tabii benim Aşk Adamım birde Aslı'ya karşı olan bitmek bilmeyen büyük aşkı... Bir insan birini ancak bu kadar sevebilir diye düşünüyorum. Benim sevgim ikimize de yeter deyişi vardı ya Aslıya orda eridim. Aslı Amerikaya gitti geliş süresini uzattı hepsini boş verin de Murat'a ben evleniyorum diyince oturup ağladım.
Güçlü, hırslı, başarılı, dik başlı ve bildiğinden vazgeçmeyen bir kadın; Aslı... Ölesiye seven, yüreğine söz geçiremeyen ve sevdiği kadına bir türlü kavuşamayan bir adam; Murat... Bu hikayede Murat aşık, Aslı da gözünü başarı hırsı bürümüş biri gibi görünüyor olabilir ama öyle değil. Aslı ilk kez aşkı Murat'la tattı ve prensiplerine bağlı biri olarak aşkın prensiplerini çiğnemesi izin vermek istemedi ve evet kaçtı Murattan, onun ailesinden, etrafında söylenenlerden ve yüreğinden...
Kitabı okuyacağınız zamana dikkat etmeniz gerek. Mesela mental açıdan zorlu bir dönemden geçiyorsanız kitaptaki her karakteri haddinden fazla benimseyebilirsiniz. Kitabın sonuna doğru gözlerinizi yaşlı sayfalarınsa ıslanmış olarak bulabilirsiniz. Murat' ın o son veda sahnesinde sonra yıllar sonra birbirlerini yeniden gördükleri anda ağlaya ağlaya bir hal oldum. Birde doğan kızının adını Aslım koymasın mı...
Birini ne kadar çok sevebileceğinizi gözler önüne seren bir roman şiirler zaten cuk diye oturmuş romana. Bir gün de okuyup bitirmek istiyeceksiniz. Kavuşamadılar ama olsun be, şairin de dediği gibi:
Bir adın kalmalı geriye
Bir de o kahreden gurbet
Beni affet
KAYBETMEK İÇİN ERKEN, SEVMEK İÇİN ÇOK GEÇ...
Ahmet Hamdi Tanpınar
·
104 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.