"Halen Sabit Fikir, Notos, Varlık adlı dergiler ağırlıklı olmak üzere yazmaya ve kitaplaşmış eserlerini yayımlamaya devam etmektedir." Eserin tanıtımında yer alan bu bölümü okurken ziyadesiyle duygulandım. "Devam etmektedir." Keşke orada yazılı olduğu gibi yaşasaydı ve devam etseydi yazmaya. Derman İskender Över, hepimizin bildiği adıyla Küçük İskender... Yıllar öncesine dayanıyor tanışıklığım kendisiyle. Hani derler ya yazarların, şairlerin kıymeti ölmeden bilinmiyor, diye. Gerçekten de öyleydi. Marjinal bir şair. Onu anlamak için eserlerini okumak yetmez, hayatını da bilmek gerek. Şiirleri dilinden anlayanlar için oldukça etkileyici ancak üslubu yeraltı edebiyatına hakim olmayanlar için rahatsız edici olabilir. Yerli yersiz küfürler çıkabilir okurken karşınıza. Sevenleri için yerli, sevmeyenler için bir o kadar yersiz. Aşkı, ihaneti, isyanı ve yalnızlığı ustaca anlatırken kişisel görüşlerini de cesurca sunmaktan geri durmuyor. Bildiği doğruları kendi üslubuyla paylaşıyor. "Kimi yalnızlıklar boşunadır, Kimi aşklar bitmesi için yaşanır." (s. 90) Okuması, anlaması zor. Bunu bilerek yola çıkarsanız hayal kırıklığı yaşamazsınız. İncelememe sizin en sevdiğiniz dize ile son vermek istiyorum. "Oy birliğiyle yalnızız." (s. 118) Her etkileyici romanlardan sonra bir süre okumaya ara veriyor birçok tanıdığım. Ben de öyleydim zamanında. Sonra o aralara şiir kitapları sığdırmaya başladım. Şiddetle tavsiye ederim.