Parça tesirli 73 öykü…
Mizahî anlatım tarzıyla kaleme aldığı tüm satırlar yaşanmışlık kokuyor. Çünkü hepsi gerçek… “Keşke” coğrafyasından kendisinin ayak izlerine basarak geçiyoruz. Üstelik kendi yaşanmışlıklarımızı acı-tatlı yâd ederek.
“İnsanların yüzüne iyi bakın, acısı çok olanın gülüşü çok güzel olur,” der
Dostoyevski, Yer Altından Notlar’da …
Şems de :
“Sık sık gülen insanlar, kalplerinde en çok acıyı taşıyanlardır. Bazen öyle sesli gülerler ki, hıçkırıklarının sesi bile duyulmaz,” der.
Balkondan düşerek hayata erken veda eden kardeşine atfetmiş yazar bu kitabını. Kitabın sonuna ulaştığınızda ömür ikliminin neden daha ziyade kış olduğunu anlayacaksınız.
Donanımı ve dehasıyla mutsuz anların okkasının altından pozitif bakış açısı ve mizah ile çıkış yolunu şiar etmiş.
“Özgeçmiş” isimli öyküsünde:
“Dördüncü ayında ilişkisinin, azarlanmamak için susmayı tercih ettiği bir an oldu. İngilizce ve Fransızca bilmektedir,” demiş.
Satır sonunda yazdığı gibi her iki dilde de “Gençlikte olan, gençliğe ait olan, temelde ergin bireylere benzeyen fakat henüz eşeysel olgunluğa erişmemiş genç birey,” anlamına gelen kitabına verdiği isim #juvenil, bu ilüzyonun bir parçası…
Demem o ki, üzüm buğusu gibi bu kısa öykülerle dilerim kesişir yolunuz. Zira bilirsiniz ki tüm sokaklar denize çıkmaz. 
Juvenil
·
260 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.