Gönderi
Üzücü...
Ütopyanın içine gizlenmiş distopya'nın verdiği mesajların haklılığı bir yana, kitap bana potansiyelinin çok altında kalmış gibi göründü maalesef.
Çürümüş insanlığın çıkar ilişkilerinin arasında temiz kalmaya çalışan Hikmet Şirin karakteri bence kitaptaki en samimi karakter. Onun dışında hiçbir karakterle duygu bağı kuramadım, hepsi bana duvarmış gibi göründüler. Onların hissettiklerini (Nokta Hanım'ın yüzünü gördüklerinde herkesin kendinden geçmesi mesela) ben hiç mi hiç hissedemedim romanda. Örneğin Temel Diker karakterinin İstanbul'u dönüştürmek istemesinin altında güçlü bir sebep, bir motivasyon da göremedim. Kendisine ilahi bir güç tarafından sınırsız para bahşedilmiş bir yarım akıllı hissiyatı veriyor, yani karakterin hiç de gerçekçi olduğunu düşünmüyorum. Bu da kitaptan bayağı soğumama neden oldu.
Yalnızca altta yatan fikrin orijinalliği, distopyanın ilgi çekiciliği sayesinde okuyabildim. Böyle ilginç bir fikir daha iyi ifade edilebilirdi, kurgulanabilirdi bence. Kısacası benim kriterlerime hiç de uymayan bir kitaptı, daha sağlam bir karakter kadrosu ve anlatımla okumak isterdim Gökdelen'i.
·
48 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.