Her şeyde olduğu gibi, bu incelemeyi de epey erteledim. Bu günlerde kendi lehime pek iyi şeyler yapmıyorum. E artık bir şeylere yavaştan başlamak lazım. Öncelikle Murat Menteş'in hayal gücüne olan hayranlığımı belirtmek istiyorum. Dublörün Dilemması'nı okurken de çok zevk almıştım. Yazarın cümlelerindeki anlam, absürt olduğu kadar realitesini koruyarak ilerliyor. Düşünmeden edemiyorum: Kelimeler onun elinde kayıp gidiyor mu, yoksa cümlelerin altında büyük bir uğraş var mı? Bu adam zihninin sınırlarını zorluyor. Ne olursa olsun, zekice yazılmış bir kitap. Yazarın dili duru ve akıcı. Olay örgüsünün birbirine bağlanma biçimi okuyucuyu yormuyor. Yazar, kitapta bilinç akışı tekniğini kullanmış fakat bu sizi yormuyor. Aksine çok hoş bir atmosfer yaratmış. Bazı sayfalarda kahkahalarla gülerken, bazı sayfalarda ağlamanız gayet normal. Beni en çok güldüren karakterlerin isimlerinin dışında meslekleri oldu. Bu kadar gerçek olan bu dünyada bu kadar "gerçek" meslekler. Mesleğim, orangutan kuaförü olmalıydı. Aslında kitap ele alındığı gibi bitecek türden. Benim uzatmış olmam kitaptan bağımsız. Yalnız sizi göz göre göre suça teşvik ediyor. Cinayetin haklı süreçler sonucu oluşabileceğini, suç işlemenin "cezalardan oluşan işleyişe direnmenin" bir sonucu olduğunu dile getiriyor. Aslında okudukça (e sayfa sayısı fazla olduğundan daha sindire sindire kana işliyor.) insanın ikna olası geliyor. "Daha iyi bir dünya hayalleri" sadece hayal olarak mı kalmalı o zaman? Şartlara bağlı. Yazar ara sıra size öğüt vermekten geri durmuyor. Bu öğütlerin tamamını mantıklı ve yararlı bulduğumu söyleyemem ki çoğu zaman sizin etrafınızı atasözleri ve alıntılarla kuşatıyor. Ne var ki ben, şu an, her şeyi boş verip şu sözü tekrar tekrar okumak istiyorum: "Deliler, kendilerine acı veren şeye teslim olmuşlardır." (Huzursuzluğun Kitabı) Bu söz bu kitaba daha fazla yakışamazdı. Kitabın 467.sayfası beni en çok etkileyen kısmı. " Suç artık cezalardan oluşan işleyişe direnmektir. İhlal artık gayri insani sınırların dışına çıkmaktır. Terör artık bireyin özne niteliğini açığa vurmak için yapabileceği tek eylem türüdür. Delilik artık düşünmek, soru sormak ve en korkuncu itiraz etmektir. Kaçış artık intihar teşebbüsü havası taşıyan bir vazgeçiş ve terk ediştir." Elbette bu alıntının devamı da var ama lafı daha fazla uzatmayacağım. Aksi takdirde "Laf uzadıkça anlam geriler. Sözlerde o acı yalan tadı belirir."

Korkma Ben VarımMurat Menteş · Alfa Yayınları · 20208,3bin okunma

·

438 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

pavlov’s dog