Gönderi
Zweig hakkında hep merak ettiğim bir durum vardı; acaba Hitler döneminde yaşadıklarına maruz kalmasa, daha farklı bir sona sahip olabilir miydi diye...
Bir kitabında intiharsız bitse be! Tum öykülerde her bir karakter ya öldürüldü ya intihar etti.Kafanda neler yaşıyordun çok merak ediyorum Zwegim .....Yaşadığı süre boyunca acıdan kıvranış gibi değil mi? Ya karısıyla intiharı......(
Neyse.......
Ay ışığı sokağını okurken Zweig'a bir kez daha hayran kaldım. kendisinin karakterlerini her zaman saplantılı, karanlık ve tutkulu bulmuşumdur....
sevdiğiniz insanları ne kadar severseniz sevin, ne kadar minnet duyarsanız duyun, bir dayanma gücünüz ve sınırınız vardır. kimse vazgeçilmez değildir.
öyküde, eşini, sevdiğini kendine köle edip, onun ellerinden kayıp gitmesine şahit olan eşin, sonradan eşini ne kadar sevdiğini anlaması, onu geri kazanmaya çalışması, maddiyata olan düşkünlüğu konu edilmisdr.
karakterler bedenen ölmeseler de ruhen bitmişlerdir. Ay isigi sokağı adlı hikayenin tamamı sürükleyici ve etkileyici olsa da okunan o son cümleler ve o belirsizlik insanı korkunç bir şekilde ürpertiyor: “ay ışığında parmaklarının arasında haince parlayan şeyin para mı, yoksa bıçak mı olduğunu uzaktan seçemiyordum.."...şeklinde bitmesi de paranın da ne kadar ölümcül olabildiğini vurgulamak için yapılmıştır bence. sonu çok önemli değildir, para yapacağını çoktan yapmıştır çünkü.........
bu durumu "onu sefaletten kurtardığım için bana minnettardı... onun minnettar olduğunu ben de biliyordum... ama... ben... ben bunu duymak istiyordum... sürekli... sürekli... onun minnetini duymak bana iyi geliyordu." ......
·
394 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.