Eğer şu yanımdan, karşımdan geçenler, içimi görebilseler, ikrahla, nefretle benden kaçarlardı.
Sayfa 172
·
293 görüntüleme
Bakın bu bir nimettir.
Bazıları, nasıl bir özel yeteneğiniz olsun istersiniz sorusuna insanların ne düşündüklerini bilmek tarzında cevap veriyor. Halbuki bu durumda insanın yaşayamaz hale gelmesi işten değildir.
Bizler nefs sahibi varlıklarız ve içimizden geçenleri kontrol etmek gücü bize verilmemiştir. Öyle aciziz ki, söz gelimi, mutfaktan bir tabak almak için ayaklandığımız anda birisinin seslenmesiyle yapacak olduğumuz işi unutuveriyoruz. Değil kötü fikirleri, düşünceleri, hayalleri başkasının bilmemesini sağlamak daha kendimize yerince sabit fikir sağlayamıyoruz.
Bizler sosyal varlıklarız ve bir başkasının düşüncelerine tahammül etmek kaldırılabilecek yük değildir. Zira biz, yukarıda da dediğim gibi, daha kendi düşüncelerimize takat getiremiyoruz. Başkasının aklından geçenleri okumak bizi yalnız bırakmakla kalmaz, çıldırmanın yamacında süründürür.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.