Romanı henüz bitirmiş olarak sıcağı sıcağına bir kaç cümle yazmak istiyorum.
Dostoyevski'nin bütün eserlerinde olan o incelik o ruha yakınlık ve o acı yine bu eserde de karşımızda apaçık.
Dostoyevski toplumun o hep karanlık kalan köhne biçare ve acıyla kavrulan, yoksul ama yüce ruhlu insanların kalplerini gözlerimizin önüne seriyor.
Ezilen Ivan, Ezilen Nataşa, Ezilen Yelena ...
Acı duysanız bile okumaktan kendinizi alıkoyamadığınız bir eser.
