Hasan :)
Herkesin geziye çıkmasını, hatta gereğinden çok aynı yerde kalmamasını sağlamak gerekir. İnsan ağaç değildir. İnsanın mutsuzluğu bağlılıktır. Bağlılık, insanın cesaretini yok eder, kendine güvenini azaltır. Bir yere bağlanmakla insan, uygun olmayanlar dahil, bütün şartları kabullenmiş ve kendisini bekleyen belirsizlikle kendi kendini korkutmuş olur. Değişiklik ona, terk etmek, elde ettiklerini yitirmek gibi görünür. İşgal ettiği yere gelip başkasının yerleşeceğini, kendisinin de her şeye yeniden başlamak zorunda kalacağını sanır. Gerçek yaşlılığın başlangıcı , yerleşmektir. Korkmadığı sürece, gençtir insan. Aynı yerde kaldıkça ya katlanır ya saldırır. Gitmekle, özgürlüğünü korumaya, çevreyle birlikte benimsemediği yaşama koşullarını değiştirmeye hazırlıklı olduğunu gösterir. Ama nereye, nasıl gidebilir insan? Gülmeyin. Gidecek bir yerimiz olmadığını ben de biliyorum. Yine de özgür olduğumuza dair bir görüntü yaratabiliriz. Sözde bir yerlere gidiyor, sözde bazı şeyleri değiştiriyormuş gibi yapar,geri döndüğümüzde aldatıcı bir sükûnetle, huzura kavuşuruz.
Sayfa 303Kitabı okudu
··
231 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.