Gönderi
Bir çocuk ve babası bir yolculuğa çıkıyor: amaçları "kendisini bulmak için" evden ayrılan anneyi bulup eve geri getirmek.
Üzerine uzun uzun eleştiri yapabilecek bir durumda değilim şu an. Tek söyleyebileceğim "kitabı çok sevdim". Çocuk bakış açısından yazılan, derin anlamlara sahip eserler beni çok etkiliyor. Bu kitaptaysa Hans-Thomas ve filozof babasının diyaloglarından çok etkilendim. "filozof" bir babaya sahip olan bir çocuğun felsefi konulara bakış açısını okumak çok güzeldi.
Kitap tamamen felsefe üzerinden gitmiyor aslında. Bir cüce Hans-Thomas'a bir büyüteç hediye ediyor. Sonraki duraklarındaysa bir fırıncı kurabiye/ekmek ikram ediyor. Şartıysa kurabiyelerden büyük olanı tek başına, kimseye göstermeden yemesi. Hans-Thomas söyleneni yaptığındaysa kurabiyenin içinde minicik yazıları olan bir kitap buluyor. Cücelerle, fırıncılarla ve iskambil kağıtlarıyla dolu bir kitap. Her şeyin birbirleriyle bağlantılı olduğu bir olaylar dizini. İskambil kağıtlarıyla alakalı birçok detay ve yıllar önce açılan bir falın (bence kehanet) gerçekleşmesini görüyoruz. Yolculukları boyunca geçtikleri yerleri ve bu yerlerin/mekanların tarihlerini öğreniyoruz.
Kitabın çok zekice kurgulandığını ve satır aralarında birçok anlam barındırdığını düşünüyorum. Bir kere okunup rafa kaldırılmaması gereken bir kitap. Umarım bir gün tekrar okuyabilirim.
·
239 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.