Gönderi

"Annem beni döverken birden onu düşünmeye başladım," dedi bana. Yumruklar gittikçe daha az acıtıyordu, çünkü onun uğruna acı çektiğini biliyordu. Yemek odasındaki kanepeye yığılmış hıçkırırken, kendi kendisine şaşarak yine onu düşünmeye devam ediyordu. "Ne yediğim yumruklar için ağlıyordum ne de başıma gelenlere," dedi bana, "onun uğruna ağlıyordum."
Sayfa 83 - Can YayınlarıKitabı okudu
·
21 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.