Ladese tutuşurduk çocuktuk. Kalemine ya da silgisine. Önceliğimiz onlardı çünkü. Gözümüz mahalle bakkalındaki şekerlemelerde kalırdı. Ladesi kazanmak için beni hep bakkala götürürdü. Bir çikolata alır yarısını bölerdi. Çekinerek alırken unuturdum ladese tutuştuğumuzu her defasında kazanırdı. Çocuk yaşta kurnazca alırdı benden. Ben de bile olmayan kalemi. Her defasında kanardım ve unuturdum. Ucuz şekerleme yüzünden kalemi kaybederdim. Adı neydi koyamadım. Bu kaybın...O mu suçluydu, ladesi kaybeden mi anlayamadım...
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.