Sadece dünya ve dünyalık için dostluğun mahiyetini ve acı sonucunu şu misal ne güzel anlatır:
Bir gün Mevlana Hazretleri ve bazı dostları gezmeye çıkmışlardı. Biraz ilerleyince bir viraneye geldiler. Orada birkaç köpek birbirleriyle sarmaş dolaş uyuyorlardı. Siraceddin Tatarî:
"- Bu biçareler arasında ne güzel bir birlik vardır, ne güzel uyuyorlar ve birbirleriyle ne kadar da güzel sarmaş dolaş olmuşlar! " dedi. Bunun üzerine Mevlâna:
"- Ey Siraceddin! Eğer bunların arasındaki dostluğu ve birliği anlamak istiyorsan, onların aralarına bir kez veya bir parça ciğer atıver. O zaman bu dostluğun nasıl bir dostluk olduğunu görürsün.
Işte şu gördüğün dünya ehli ve dünya malına tapanların aralarındaki dostluk da böyledir. Aralarında bir menfaat ve karşılık olmadıkça birbirlerinin dostudurlar; fakat değersiz bir dünyalık girince nice senelik namus ve şereflerini havaya atarlar ve aralarındaki tuz ekmek hakkını bir tarafa bırakırlar." (Ahmet Eflâki, Âriflerin Menkıbeleri, I, 235)
Sayfa 478 - Erkam Yayınları, 4. Cilt, Zuhruf Suresi 67-73 Tefsiri
·
129 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.