Kayboluyorum sanki.
Üstümde duvarların karanlık gölgeleri var. Ağırlıkları öyle acımasız ki her dakika ağırlaşan her saat başı gittikçe beni dibe çeken bir yanı var. İçime işleyen soğukluğu hissediyorum. Çıplak tenimi titreten o yabani soğuklukla ürperiyorum.
Kayboluyorum sanki.
İçeri zorla girmeye çalışan güneş ışığına izin vermiyor bedenim. Kapanıyor perdeler peşi sıra. Ağlamaya yüz tutmuş camlar arasında iki çift göz parıldıyor bana. Umutla dolarken içim anında bir parıltı ve uzaklardan gelen güçlü ses…
Duyuyorum kanatların hızla birbirine çarpmasını. Duyuyorum giden umutlarımın ayak sesini.
Kayboluyorum sanki.
Uzanıyorum hayallerimin yanına. Hissediyorum varlıklarını. Düşüncelerimde uçuşan bir hayli meşguliyet dudaklarımın arasından dökülmeye başlıyor. Yanımda var olan ağırlık hissi iyice büyümeye başlıyor. Kendimi korkusuz hissediyorum. Üstümdeki ağırlık kalkmaya başlıyor usulca.
Güçlü bir ses…
Yanımdan büyük bir yük iniyor. Hafifliyorum aniden. Üşüyorum. Korkuyorum tek başıma.
Gitti.
Engel olamadım.
Kayboldum.
·
20 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.