Gönderi

Önder KARAÇAY Şiirleri
🔎 Zamanı Gelince Gitmenin Yaprak ağaca çok güveniyordu Kendisini ağacın dalı Hiç bırakmayacak sanıyordu Bu güven sonbahar gelene kadar sürdü Neyine güveniyordu insanoğlu Nefesini bile ağaçlar ödünç verdi Bir yaprak kadardır ömrün Ateş olsan Yakabileceğin yer kadardır cürümün Dünya ağaç gibi köktür kalır Bir mevsim benzeri Ecel de gelir insanı alır Gel inat etme ey insanoğlu Kimse beni dalımdan koparamaz diye düşünme! Unutma koparılmayan her meyve Firavun benzeri bir tağut gibi dünyada dalında çürür Zamanı gelen arkasına bakamadan yürür Önder Karaçay
Önder Karaçay
Önder Karaçay
Mobbing Bank
Mobbing Bank
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.