Kitabın kapağını kapattım ve gözlerim dolu bir şekilde ben bu samimiyeti nerede gördüm dedim. Uzun zamandır böyle beni etkileyen bir kitap okumamıştım. Gerçek bir yaşam öyküsü olması da etkili tabi. Minik Küçük Ağaç’ın büyükbaba ve büyükannesi ile geçirdiği muazzam eğitim. Ahlak öğretileri öyle yerinde öyle sade ve yalın şekilde işleniyor ki kitapta şöyle oluyorsun eee tamam bu kadar işte özü bu. Bunları yapsak topluma iyi biri olacağız. Bir yerinde ihtiyacımızdan fazla aldığımız zaman şimdiki insanlar gibi savaşa düşeceğimizden doğanın yeteri kadar aldığını hep sadece arıların fazlasını aldığını onun da bizim onlardan aldığımızı yazan mükemmel bir benzetme. Tabiatın sesini her daim duymamızı isteyen, onu anlamamızı isteyen anlarsak seveceğimizi söyleyen iki nine ve dede… Küçük ağaçla beraber o dağın tepesinden koşup rüzgarı hissettim kuşlarla konuştum. Gidişatı algılayabilmeyi ve ruh aklımızla hayatta kalmayı düşündüm. Çok hüzünlendirdi bu kitap beni yazdıklarım sadece kendime derdim bir inceleme yapmak değil. Yıllar sonra bunu okuyunca bu kitabı derinliklerimde hissetmek. Küçük ağaç ve Çerokiler sizi hiç unutmayacağım bir iğne gibi iliştirdim yakama…

Küçük Ağaç'ın EğitimiForrest Carter · Say Yayınları · 20218,1bin okunma

·

129 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gülce