"Kaçışın evlerinize!" diye bağırıyorum kollarımı iki yana açarak, "Şehir bana ait artık. Koşun siz naftalin kokulu sığınaklarınıza, eğri büğrü çinko saçak altlarına, kiremit kaplı beton kutulara! Ben hiçbir yere gitmiyorum. Sünger gibi emeceğim yağmuru. Denizi gözlerimle içeceğim. Göğün grisini, gökkuşağının heftrenk buğusunu soğuracağım."
Sayfa 122Kitabı okudu
·
26 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.