...
az şey öğretmez yürekten sevilen
aşk bildiğin terazide tartılmaz
yüksek ağaçların altında konuştukların
buz tutmuş dağ gölleri
tüneller tüneller açılmıştı dağların böğründe
durmadı bulanık su
kandırmadı hiçbir konuşma
onlar onlar da ardında peşi sıra
biliyorsun geceden sabaha
hiç bağlanmayacak içindeki ipin ucu
sen oturdukça arkanda yığılacak
yaşanmışlıklar değil
gelecek günlerin yaşama dilekleri
isim konulmamış varlıklar halinde
seslenecekler sana
dönüp bakmayacaksın
gözlerin açık yüzünde hep aynı gülümseme