Kitapta Varvara Alekseyevna'nın başına gelen bazı olayların Dostoyevski'nin yaşantısı ile paralel olduğunu keşfettim. Varvara'nın annesinin hastalanması, babasını ve annesini genç yaşta kaybetmesi (aniden yetim ve öksüz kalması) ve Petersburg yaşam tarzında büyük uyum var. Kitap tamamen karşılıklı mektuplaşmalardan ibaret, tek taraflı mektuplaşmanın olduğu eserlerden olmadığı için gayet iki tarafın da duygularını anlayabiliyoruz. Dostoyevski'nin Gogol'un "Palto" adlı eserinden etkilendiğini ve ufak bir inceleme yaptığını da eserinde söylemek mümkün. Evet acaba neden Rus edebiyatı hep fakirlerin yaşantısını tüm çıplaklıyla gözler önüne seriyor? Tuhaf cidden. Diğer etkilendiği Rus edebiyatçısı olarak Aleksandr Puşkin diyebiliriz, satır aralarında ona da övgüyle bahsedilmiştir. Para'nın önemini hepimiz idrak edebiliyoruz. Sanki Varvara, dostluk ve sevgi yerine parayı ve itibarı seçmiş gibi hissettim. Ama yargılamak haddime değil. Evlilik konusundaki kafa karşılıklığını son günlerde ben de yaşıyorum fakat Bay Bikov ile mutlu olamayacağını hepimiz biliyoruz. Son 10 sayfayı daha içten okudum. Ama genel olarak çok aşırı duygular beni yordu (Makar'ın utangaçlığı özellikle ve aşırı iltifatlı başlangıçlar - kişiye göre değişir-) , belki üst üste roman okuduğum için. Biraz daha farklı kategorilere kendimi vermeliyim, rahatlamak için. "En büyük, en medeni ahlaklılık nedir? Geçen gün, baş başa bir görüşmemizde, Yevstafi İvanoviç, en büyük ahlaklılığın para kazanmayı bilmek olduğunu söyledi. Elbette ki şakaydı (öyle olduğunu biliyorum). Fakat ahlaklılığın bizden istediği başkalarının asalağı olmamaktır"(Oda yayınevi, syf 53) En üzüldüğüm kısımlardan biri de Gorşkov'un sevincinden sonraki ani ölümüydü. Artık rahatlaması gerekirken yoktu. İyi okumalar dilerim.

İnsancıklarFyodor Dostoyevski · Oda Yayınları · 199862,4bin okunma

·

60 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Meltem