Gönderi

Ezginin kederini dinledim daktilonun sesini anımsadım düş kırgını seni, anı yitti. Gece bıraktı çalar saate sessizliğini, masaya, kitaplara, biraz önce giden sesinin yokluğuna. bir hüzün ele verdi seni; gözlerinde görünüp yitiveren ve özlemini bırakıp gitti yastığındaki yüzün.
·
112 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.