Kitabın ilk bölümlerinde Knut hamsun ve Açlık romanı başlığıyla Hamsun’un Açlık romanını yazana kadar yaşadıkları anlatılıyor. Çektiği zorluklardan, bir türlü hayata tutunamamasından ama her şeye rağmen umudunu kaybetmemesinden bahsediliyor. Bu eserinde de bir nevi yazar kendini yazmış diyebiliriz. İsimsiz bir başkarakter bütün zorluklara rağmen, günlerce aç kalmasına, üzerindeki kıyafetlerden başka giyecek bir şeyin olmamasına, hatta kimi zaman soğukta ormanlarda uyumasına rağmen umudunu ve ahlakını kaybetmiyor. Bütün aksiliklere rağmen yazma aşkından vazgeçmiyor. Ne dilencilik, ne hırsızlık yapıyor. Talaş çiğniyor, kendi kıyafetinden bir parça koparıp yemeğe çalışıyor ama asla iyimserliğini, insanlığını kaybetmiyor. Bütün bu zorlukların arasında bir de aşka tutunuyor isimsiz yazarımız. Ama açlık insanın her şeye bakış açısını değiştirdiği gibi aşka bakışınıda değiştiriyor. Kitap okuyunca böyle bir döngü okuyoruz. Bir zaman sonra kurgu stabil gelmeye başladı, yani bir olaydan sonra veya bir sözden sonra neler olacağını tahmin ediyorum. Örneğin güzel bir söz söylediğinde kötü bir olayla karşılaşması gibi yazarımızın. Bir insanın her şeye rağmen umudunu ve ahlakını koruması açısından güzel bir örnek. Cömertlik, iyimserlik, dürüstlük temsili bir eser diyebiliriz:)

AçlıkKnut Hamsun · Varlık Yayınları · 201727,9bin okunma

·

906 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ela Su