Mpntaigne' nin aradığı, benliğinin en derin noktasında yatan, devlete, aileye, çağa, koşullara, paraya, varlığa ait olmaması gereken “Ben”dir; bu, Goethe’nin iç kale diye adlandırmış olduğu ve kimseyi sokmadığı “Ben” dir. Ve Montaigne evlilik birliğinin, çocuklarının ve resmi görevinin kuytularından çıkmaya kararlıdır.
