Cesare Pavese bunu nasıl yapmış bilmiyorum ama sıradan ve bakıldığında basit duran bir kurgunun içinden insanın kendi hayatını sorgulayışı,gelişen olaylar dahilinde kendi hayatıyla ilgili çıkarımlarda bulunuşu,yaşadıkları,diğer insanlarla kurduğu ilişkiler fakat yine de ne olursa olsun o aşılamayan ve hatta aşılmak istenmeyen münzevi yalnızlık…Her şey şahaneydi. Baş karakterimiz olan Stefano’nun bir süre cezaevinde kaldıktan sonra bir köye sürgüne gönderilişi ve orada yaşadığı deneyimler anlatılmakta. Gündüzleri köy halkının arasına karışabilmekle birlikte geceleri sokağa çıkması yasaktır. Stefano bu köyde hayatın olağan akışında mevsimlerin değişimine,hayatın akışına tanıklık ederken hiçbir zaman da o yalıtılmışlığın dışına tam anlamıyla çıkamaz. Çıkmak istemez. Kurduğu arkadaşlıklar,aşklar orada öylece kalacak;giderken kendi yalnızlığından başka bir şeyi yanında götürmeyecektir.Yalnızlık hem ezildiği,sıkıştığı yazgısı hem de sığındığı kalesi. Şimdiden herkese keyifli okumalar dilerim.

HapishaneCesare Pavese · Can Yayınları · 2021211 okunma

·

199 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ebru Acar