Çok zaman önceydi. O kadar zaman önceydi ki zaman diye bir şey yoktu.. İnsanlar, güneş doğup batıncaya kadar yaşıyorlardı hayatı.. Bir daha hiç olmayacakmış gibi dolu ve anlamlı.. Derken "zaman" diye üç parçalı bir şey icat etti insan.. Bir parçasına 'dün' dedi, diğer parçasına 'bugün', öteki parçasına da 'yarın' dedi.. Sonra fesat karıştı zamana ve insan bugünü unuttu.. Dünü düşünüp pişman oldu, yarını düşünüp telaşlandı; ama işin ilginç tarafı, tüm telaş ve pişmanlıkları güneş doğup batıncaya kadar yaşadı.. Farkında olmadan rezil etti bugününü.. Oysa yarın, bugüne 'dün' diyor dün de bugün için 'yarın' diyordu.. Bir türlü beceremedi.. Bir eliyle yarına, diğer eliyle düne yapıştı.. Bugünü eline yüzüne bulaştırdı.. Mutsuz oldu insan.. Ve ne gariptir ki yarının telaşını da, dünün pişmanlığını da, hep bugün yaşadı.. Ama bugünü hiç yaşayamadı.. NE YARIN NE DE DÜN! GÜN BUGÜN!..

Zamanı AnlamakMitch Albom · Boyner Yayınları · 2013135 okunma

··

283 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Halime Kanat