Bir kitabı okurken bu kadar göz devirdiğimi hiç hatırlamıyorum. Yazar sürekli baş karakterleri ele almış, yan karakterleri bir kenara bırakmış. Zaten tanışmaları, yaşantıları tam bir ironi. Doğa, "Senden nefret ediyorum." dedikten 5 dk. Sona Ediz'in kollarında.bazı kelimeler kitabın her yerinde kullanılmış -yelkovan akrep, takvim-. Bu bi süre sonra can sıkmaya başlıyor.
