Hepimizin görmeden doğruluğuna şahit olacağı, olmuştur diyebileceği bir konuyu işliyor Yaşar Kemal. Zulmün yer edindiği zenginin fakiri kırdığı, ezdiği, öldürdüğü devirlerden birinde bir kaymakamın, bir eski eşkiyanın, bir milli mücadelede erini kaybeden kadının ses çıkarması. Teneke çalınarak uğurlanan adalet, dürüstlük, kanunilik. Sonu farklı olsun isterdim, sonu bu güne ışık tutsun, umut olsun isterdim. Ama bir kez daha tüm çıplaklığıyla gerçeğe en yakın olan oluyor. İyi ki bu dünyada geçmişsin Yaşar Kemal.
