ZOR ZAMANLAR...
Uzanan sahte bir ele tutunduğum zamanlar,
Bende hüzün bırakır, terkedilmiş kumsallar.
Sancılı bir zerafet gülümserken içimde
Yokluğunda boğulur devirdiğim dalgalar.
Yüreklere tutunmuş ne kadar sözcük varsa,
özgürdürler gecede.
Bir çocuk sevinciyle dolaşırlar bahçede.
Kaygısız, tasasız, dağınıktırlar.
Sabahlara kadar sürer