Nin, İçsel Kentler Serisi adını verdiği biricik nehir romanının üçüncü sapağında bilinçaltının yükselen sularında kaybettikleri benliklerini zihninin kıvrımlarından kalbinin odalarına uzanan yolda aramaya devam eden kadınların hikâyelerini anlatmaya devam ediyor. Günlüklerinden damıttığı mürekkebiyle yarattığı kaleydoskopik anlatı nehri, gerçeklikle ve kurgu arasındaki belirsiz sınırlarda dolanan bir periferik anlatı biçimine göz kırpıyor. Nin, Dört Odalı Kalp'te İçsel Kentler'inin kendine en çok benzeyen renklerle boyadığı kadın karakteri Djuna'nın, serseri ruhlu Rango ve onun eşi sansasyonel dansçı Zora ile olan karmaşık ilişkilerini anlatırken de aslında kendi hayatında önemli izler bırakan iki figürü aynanın içinden geçiriyor: "Latin bohem" kültürü figürü Gonzalo Moré ile kültürlerarası dansçı Helba Huara. Bu prizmatik bakış açıları arasında kendine has bir kurgu türü yaratan Nin, okuruna her zamanki gibi ritmik bir üslup ve düz yazının müzikalliğini de sunmaya devam ediyor. Yaratısının tarihteki konumu da tam bu noktada belirginleşiyor: Nin, yalnızca D. H. Lawrence'lerin at koşturmasına izin verilen bir erotik tandanslı anlatı geleneğini kadın egemenliğinde yeniden oluşturuyor. Bunu yaparken patriyarkal erotikanın zirvesine yerleştirilmiş devrimci, saldırgan ve kibirli Byronik karakterlerin karşısında, üzerlerine yapıştırılan Femme Fatale'lik ve "kutsal" annelik etiketleri arasında seçim yapmak zorunda hissetmeyen "Lilithyan" kadın figürleri yaratarak edebiyat tarihinde kadının temsili meselesinde önemli bir kırılma noktası yaratıyor. Nin, kalıplara sığmayan gerçek kadınlara hayat veriyor; Seine alevler içinde yanarken Nuh'un Gemisi Djuna'nın Gemisi'ne dönüşüyor, bir gitar sesi geliyor uzaklardan, bir bale figürü tekrarlıyor, Pandora'nın kutusu ortalığa saçılıyor, tekne su alıyor. Kalbin odaları dünyaya açılıyor, İçsel Kentler Serisi akmaya devam ediyor.

Dört Odalı KalpAnais Nin · İthaki Yayınları · 202078 okunma

·

282 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kubilay