Orta Çağ'da yeşeren Şeytan kavramı, İncil'den ve mitolojiden farklı figürlerin ve metinsel referansların bir senteziydi. Bunların arasında öne çıkanlar; Eski Ahit'te Eyüb'ü, Yeni Ahit'te İsa'yı yoldan çıkarmaya çalışan iblis, kovulmuş meleklerin Lucifer adıyla bilinen ve seher yıldızıyla özdeşleştirilen asi önderi, Cennet Bahçesi'nde Havva'yı kandıran yılandı. Öte yandan Pers Zerdüşt dininin düalist ideolojisinin etkisi de vardı. Ayrıca Şeytan'ın fiziksel görünümü pagan Avrupa'nın eski tanrılarını andırıyordu.
Sayfa 18 - Kalkedon Yayınları