Çağlayan köyünün yolu yokuş. Şartül köprüsünden sonra daha dünya yol var. Sonrası daha yokuş. Ötelerde yolun ilkel bir çizgiden farkı yok. Gidiyorsun. gidiyorsun; derelerden, tepelerden, taşlardan, kayalardan geçiyorsun; sonra uzak bir köy çıkıyor karşına. Uzaaak ! Eskiii! .. Dünyadan, dünyada olup bitenlerden habersiz; kendi toyunda, kendi suyunda bir köy! <<Men ne söylerem; tanburem ne çalır?» dediği gibi, burada biz ne söyleriz, orada o köy ne ses verir, ne gösterir O kadar eski!
Sayfa 110 - Remzi Kitapevi - 1974 Dördüncü Basım
·
211 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.