Bu kitabı okurken aklıma hep şu iki öğreti geldi; “Bir binanın camlarının çoğu kırıksa insanlar diğer camları kırmaktan çekinmez ve bunu suç olarak görmezler. Eğer insanlara kırıklarınızı gösterirseniz, acılarınıza taş atmaktan ve sizi daha fazla kırmaktan asla çekinmezler.” “Yaşamımız boyunca karşılaştığımız her insan bir amaca hizmet eder. Kimisi imtihanımız olur, kimisi bizi kullanır, kimisi bize bir şeyler öğretir. En önemlisi de kimisi bizim iyi yanlarımızı ortaya çıkarır. İşte onlar daima yanımızda tutmaya değer olacak kişilerdir.” Hayat; bütün hataları kendimiz yaparak tecrübe kazanamayacağımız kadar kısa. Bu yüzden daha önce hata yapanların tecrübelerinden ders almak gerekir. Kendi hayatımıza objektif bakamayız. Bazen yakınlarımızın bazen de profesyonel bir hekimin desteğine ihtiyaç duyarız. Bunu kabullenmek de ciddi iştir. Zengini de fakiri de kadını da erkeği de gerek kendi gerek kendi oluşturduğu çevresinin hataları ile mutsuz olabilir. Sonra bu hatalar bu mutsuzluklar acı dersler vererek bizleri olgunlaştırır. Belki 7 yaşında belki 77 yaşında olgunlaşır insan. Hayatın kime ne yaşattığını bilemeyiz. İnsan kendini zor durumdan çıkarabilir ama çıkarken aldığı yaraları ömrünce taşır yüreğinde ve ruhunda. Daha ifade edecek o kadar çok şey var ki… Bu kitaptan çok ders çıkarılabilir. Kurgu olsa okur geçerdim. Gerçek olduğunu bilmek beni derinden etkiledi. Kitabı kapattığımda yüreğimde bir sızı hissettim. Okunmaya değer, çıkarılacak derslerle dolu bir kitap.

Kral KaybederseGülseren Budayıcıoğlu · Remzi Kitabevi · 201517bin okunma

·

107 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mehtap