Parçalı bulutlu şiirler okuyorum sana. Şiir gibi bir çiselti başlıyor sonra. Kanayan bir yara; yalnızlık. Çıkıp kanıyorum. Çıkış sokakta.. sokaktaki bütün kedileri eziyorlar iki buluşmadır koluma girmiyorsun. Ve bir kaç milyon yıldır tutmadın ellerimi. Ve ben sırf bu yüzden ezilebilirim.