İlk kez bir Kafka eseri okudum. Alışılmışın dışında bir öykü ve anlatım tarzıyla karşılaştım. Kapitalist toplumun çarpık düzenine müthiş bir eleştiri. Böcek metaforu ile harika bir iğneleme. Hüzünlü bir hikaye. 1915’de yayınlanan bu eserde anlatılan çıkar ilişkisine dayalı toplum düzeninin, bunca yıl değişememesi, toplum olarak gelişemememiz düşündürücü. En yakınlarımızın bile çıkarı bitince arkasını dönmesi… Etrafımızda bizi böcek gibi hissettiren insanların varlığı… İrdelenecek çok şey var. Dolu dolu 74 sayfa. Keyifli okumalar…