Kafanın üstünde duruyor ve özgürlük ülkesine doğru dans adımlarıyla gittiğini sanıyorsun. Kabusundan uyanacaksın, küçük adam ve kendini çaresiz yerlere serilmiş bulacaksın.
Çünkü, verilen yerde çalıyor ve yağma edilen yerde veriyorsun. Düşünceyi, özgür ifade ve özgür eleştiri hakkını, çene patlatmak ve kötü fıkralar anlatmakla karıştırıyorsun. Sen eleştirmek, ama kendin eleştirilmemek istiyorsun ve bu yüzden, parçalanmış, perişan olmuşsun. Kendin bir saldırıya uğramadan, saldırmak istemek, senin özelliğin. Bu yüzden, durmadan pusudan ateş açıyorsun.
Sayfa 79
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.