Dönüşüm kitabı favorim.
Bu mektubu maalesef ki bir çok kişinin hayatındaki olanlar. Mutsuz bir çocuk mutsuz bir toplum.
""Senin beni, benden geriye hiçbir şey kalmayacak şekilde düpedüz ayaklarının altına alıp ezeceğini" cümlesinde tam Kafka'nın babasının baskın kişiliğinin gölgesinde nasıl söndürüldüğünü idrak edip üzülecek iken neyse ki "bu gerçekleşmedi ama bundan da kötüsü oldu belki" değerlendirmesiyle çocuk kişilik gelişimi üzerinde egemen milyonlarca etkiye lanet etmeye kaldığınız yerden devam edebiliyorsunuz....
Çocuktur büyüyünce unutur denilen hiç bir şey büyüyünce de unutulmuyor. "Kafka nin bu gerçekleşmedi ama bundan daha kötüsü oldu" deyisinin haklılığını ilerleyen yaşında, aile hayatında, yazılarında çokça görmek mümkün. Baba okadar bastırmış ki defalarca girişimde bulunmuş olmasına rağmen evlilikten hep korkmuş. Çocuk gelişim üzerindeki egemen etkileri lanetliyoruz evet ve kendi çapımızda(çapımda en azından) en aza indirmeye çalışıyoruz.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.