İSİMSİZ YAYINLANAN KİTAP" İhtilalden yeni çıkan bir Fransa'da karışık günler yaşanırken sokaklarda ölüm nidaları atılıp tabiri caizse halk idam sahnesi izlemeye hasretken bu eseri yazmak bir nevi kendi idam fermanını imzalamak demek değil miydi? Yaşarken farkına varamadığımız, önemsemediğimiz detayların 5 hafta ömrü kalmış bir idam mahkumu için neler ifade ettiğini düşünebiliyor musunuz? Kahramanımızın ismi geçmiyor kitapta ancak duyguları isminden daha önemli.Yaşadığı her anı ölüm kokan bir hücrede geçiren mahkumun gözünden hayata bakıyoruz. "Şimdi ise tutukluyum.Bedenim bir hücrede zincire vurulmuş;zihnim bir düşünceye hapsedilmiş.Korkunç lanet olası amansız bir düşünceye... Artık sadece bir düşünce bir inanç ve keskinlik var:İDAM MAHKUMU!" Mahkum,ölüm kokan hücresinde idamına saatler kala kızını düşünüyor,kendini sonunu anlatıyor: "6 saat sonra ölmüş olacağım,kadavra masasında sürünen pis bir şey olacağım;bir tarafta kalıbı çıkarılan bir kafa,diğer tarafta parçalara ayrılan bir beden olacağım..." Ve mahkum;giyotin masasına doğru ilerlerken infaz coşkusuyla meydanı dolduran,ellerini çırparak alkışlayan insanları görür,sesleri bir uğultu halinde kulağına çarpar. "Ah!Sırtlan çığlıkları atan bu korkunç halk!" Ve saat dört!

Bir İdam Mahkûmunun Son GünüVictor Hugo · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2023120,8bin okunma

·

37 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Durdane