Dostoyevski diğer romanlarında olduğu gibi bu romanında da bilinçaltının dehlizlerini tıpkı bir soğanın katmanları gibi iç içe ustalıkla geçirmiş. Fakat bu eserde tıpkı diğer Dostoyevski eserlerinde olduğu gibi patolojik sıkıntılar çeken ve geçmişi travmalarla dolu karakterler var. İşte bu yüzden Dostoyevski'nin kitaplarını anormal insanlar için yazdığı hissine kapılıyorum. Dostoyevski'nin eserlerinde bulunduğu toplumla ve bireylerle kaynaşmış karakterler bulamazsınız. Topluma doğal ve sağlıklı olarak adapte olmuş, duyguların rüzgarlarına kapılmayacak kadar güçlü bir iradeye sahip, doğayla uyumlu, neşeli, yaşama ve keşif arzusunu taşıyan karakterler bulmak çok zordur. Bu kitapta çocukluğu travmalarla geçen Netoçka Nezvanova bu acılardan dolayı çok ince düşünceli, hassas ve içe kapanık bir karaktere bürünüyor.Çocukluğunu doya doya yaşayamamış, üvey babası ve annesi arasındaki tartışma ve kavgalardan dolayı erken yaşta yetişkin olmuş, merakını keşif arzusunu büyük ölçüde kaybetmiş ve tamamen insan psikolojisini çözümlemekle uğraşan bir kız çocuğu. Daha o yaşlarda yetişkinlerin o iğrenç dünyasıyla tanışarak çocukluğun bütün muhteşem özelliklerini kaybeden zavallı minik. Ve bu zavallı minik kız annesi ve babası ölünce evlat edinildiği yerdeki kendisine tam zıt özelliklere sahip meraklı, oyun oynamaya bayılan, neşeli ve eğlenceli diğer kız çocuğuna da(Katya) bu iğrenç hastalığını bulaştırıyor. Bu kitabın bendeki en büyük infiali maalesef bu oldu. Tabi daha pek çok karakter var. Her bir karakter için saatlerce çözümleme yapılabilir ama bu kitabın can damarı ailelerin çocuklarına sunamadıkları huzur ve sevgi. Bunun yerine bolca kavga, dövüş ve nefret tohumları. Bu tohumlar öyle güçlüdür ki doğduğunda müthiş potansiyel barındıran, çocukluğunda dolu dizgin dünyayı keşfe yeltenen, koşan, oynayan, sevinen o minik yavruları bir heyulaya , mutsuz bir cesede çevirir. İnce düşünceli olmak ve hassas olmak insanoğlunun başına gelebilecek en tehlikeli hastalıktır. Her şeyden mana çıkarmaya ve hayata edilgen bakmaya sebep olur. Mücadele etmek yerine entrika ve kuyu kazma eylemlerine yöneltir insanı. Mutlak gücün olduğu ve eşite yakın dağıtımın olmadığı yerlerde örneğin saraylarda entrika ve komploların nasıl yuva yaptığını hepimiz biliriz. Onun için bu yazıyı okuyanlardan ricam çevrenizdeki insanları mutlak güç ve zorbalıkla ezip içlerinden yaşama sevincini almayın. Aileniz varsa mutlu ve huzurlu bir yuva olmaya çabalayın. Çocuğunuzun üzerinde baskı kurup onu posa haline getirmek yerine kendine güvenen ve hayata uyum sağlayabilen bireyler haline getirin. Onları özgür ve serbest bırakın. O zaman bu hastalıklı ruhlar sadece Dostoyevski romanlarında kalacaktır.

Netoçka NezvanovaFyodor Dostoyevski · Bahar Yayınevi · 20052,346 okunma

·

463 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Atilla ORÇAN