Romanları, öyküleri, oyunları, yazıları, mektupları... Bütün kitaplarını büyük bir heyecanla; son kitabı "Hep Genç Kalacağım"ı ise hüzünle okuduğum dev yazar, şair, zorunda bırakıldığından politikacı, çevirmen: Sabahattin Ali. Sabahattin Ali'nin doğumundan vefatına değin hayatı yer edinmiş kitapta. Öyle kuru bir biyografi tarzında da değil kitap çünkü daha önce bazı dostları tarafından Sabahattin Ali'yi okudum. Ancak kızının gözünden tüm çıplaklığıyla babası Sabahattin Ali'yi, karşımda oturuyor da anlatıyor gibi okumak ve birçok anısının fotoğrafına bakmak çok ayrı bir deneyimdi. Yazarın herhangi bir kitabını okumamış birinin bile rahatlıkla okuyabileceği, açıklayıcı, görsellerle destekli ve yalnızca Sabahattin Ali'ye değil o döneme de ışık tutan çok başarılı bir biyografi kitabı. Kısaca bir aile albümünü inceliyor gibi hissettiriyor size kitap. Fakat gariptir ciltli baskı olup her sayfasında fotoğraflar yer almasına rağmen gayet makul fiyatta olan bu güzide eser, pek ilgi çekmemiş. Halbuki ülkenin yarısının hikayelerini süsleyen, diğer yarısının da kahve bardağı altlığı olarak kullandığı ünlü Kürt Mantolu Madonna kitabının yazarının hazin sonundan, ülkenin çok az bir kesiminin haberi var. Yeri gelmişken bahsedeyim. Sabahattin Ali gerek yaşarken gerek öldükten sonra rahat yüzü görmemiş bir yazar. Muhalif, gerçekçi, halktan yana ve sistemdeki eksikleri gidermeye çalışan biri olarak vefatından önce defalarca girmiş hapse. Elinden alınmış yıllarca üzerinde çalıştığı mesleği. En sonunda şoförlükle yaşama tutunmaya çalışmış. Ve son çareyi yurt dışına kaçmakta bulmuş. Ancak kaçış sırasında mola verdiklerinde kitap okurken "güya bir milliyetçi olan katilden" yüzüne aldığı iki sert odun darbesiyle yere yığılmış ve bununla yetinmeyen cani şahıs bir kere de ensesine vurarak canına kıymış Sabahattin Ali'nin. Tarih 2 Nisan 1948. Orada öylece bırakılmış Sabahattin Ali'nin cesedi ve babasının ölüm haberini 1949 yılının Ocak ayında almış Filiz Ali. Bunu öğrendiğimde gözyaşlarımı tutamadım, öyle ya koskoca Sabahattin Ali bir dağın başında öldürülüyor ve ailesi ölüm haberini neredeyse bir yıl sonra alıyor. Bu da yetmezmiş gibi belli bir mezarı bile olmuyor. Yalnızca bir şiirinden şu dizeler yazılıyor bir mezar taşına: "Başım dağ Saçlarım Kardır Benim meskenim Dağlardır" Nitekim bir dağ başında ölü bulunduğundan kendi kehanetini görmüş olarak niteliyor birçok kişi bu durumu. Esas soru ise şu: Neden öldürüldü Sabahattin Ali? Yazar bunun cevabını şu güzel paragrafla vermiş: #143917895 Ne acı öyle değil mi? İnsan düşünmeden edemiyor, hep suç mudur bu coğrafyada gerçekleri konuşmak? Ölmesi mi gerekir hep halktan yana olanın? Yahut kısaca, ne zaman kana doyar bu sistem? Hiçbirinin cevabını bilmiyorum. Ancak inanıyorum; bir gün hepsi silinecek bu soruların. Kitabı da mutlaka okumanızı tavsiye ederim. İyi okumalar.