Herkese Merhabalar, Yeni bir kitabı daha bitirmenin şevkini yaşadığım bir durumdayım. Bu kitaba başlarken ne umuyordum ne buldum desem daha doğru olur. Kitabı sevdim ama hani abartıldığı kadar derin bir hikaye, olay örgüsü, karakter tahlili hemen hemen hiç biri yoktu... Bu kadar reklam ve övgü yorumlarını görünce aldım ve dizisi de yapılıyormuş bu nedenle okumak istedim. Ama bu kadar öven kitle sanırım başka kitap okumamış ki bunu övmüşler :) Yazarın aslında bulduğu konu güzel, ki Dünyada neden ve nasıl olduğu bilinmeksizin Hükümet tarafından bir ekip kuruluyor, Ölüm habercisi olan bu ekip sizi gece yarısı aradığında ne olduğunu biliyorsunuz. Arayan temsilciler 24 saat içerisinde vefat edeceğini, nasıl veya kaç saat içerisinde olacağını söyleyip saçma sapan teselli sözcükleri kurup kapatıyorlar. Hani diyorsunuz ki ooo distopya ve fantastik ögeler var acaba neler olacak diye başlıyorsunuz bir heyacanla ama ne mi oluyor? Hiçbir şey olmuyor. :) Kitap bittiğinde ölecekleri hükümet tarafından nereden bilindiği, ölüm meleklerine bu listenin nasıl ve neden geldiğine dair tek bir açıklama yok. Yazar ne güzel bulmuş yolunu esrarengiz bir olay yazayım ama nasıl olmuş neden olmuş açıklamayayım hadi bakalım kimse sorgulamaz demek istedi galiba. Kitabımızın temelinde ise Ruffus ve Mateo isimli iki karakterimizde hayatlarında ki son gün için arama alıyor ve Son Arkadaşım isimli uygulama ile ölecek kişilerin ki onlara kitapta gidici deniyor, bir araya gelmesine vesile olması durumu var ve bu uygulama sayesinde tanışıp son günlerini beraber yaşamak istiyorlar. Tabi son gün yapılacak bir sürü yapılmamış şeyler varken aralarında saatler içinde gelişen dostluk ve aşk bağı (LGBTİ bir durum ancak kitapta bir kaç kere masum öpücükleri var o kadar. Abuk subuk ahkamlar kesmeyin yani sonra :) ) gelişiyor. Okurken iki karakteri de çok sevdim. Mateo, çekinliğini bu arkadaşlık sayesinde atması, Rufus'un hafif serseri muzır yapısı ve ikilinin arasında ki uyumu ve konuşmalarını, çok sevdim. Kitabın isminden sonucu belli olarak okuyorsunuz ama ne yalan söyleyeyim sonları böyle olmasaydı keşke... Özellikle Mateo'nun ölüm şeklinde bayağı üzüldüm... Hani ben bir kitap okuduğumda neden ve sonuç ilişkisine çok önem veririm ama bu kitapta hiç bir neden, sonuç vs. görmedik ve dolayısıyla çok sevemedim. Hele arada ana hikayeye etkisi olmayan alakasız karakterlerin yaşamlarının anlatılması tamamen kitabı uzatmak için yapılmış bir hamle gibi geldi bana... Son olarak okuması kolay, ve ana 2 karakterimizin tatlılığı yüzünden 5 Puan veriyorum, daha fazlasına gönlüm razı değil :)

Ve Sonunda İkisi de ÖlürAdam Silvera · Pegasus Yayınları · 20193,007 okunma

··1 alıntı·

7,2bin görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İlker