Bazen okuduğun bir kitabın sana katılması zaman alır, bazen bambaşka bir zaman diliminde okuduğun bir şey çok farklı bir yerde bir adamın bir kaç cümlesiyle sızıverir belleğine, bazen okuduklarından hiçbir şey anlamadığına hayıflanırsın, sonra birgün her bir parçası bir mana, bir anı taşıyan parçalardan oluşturulmuş kırkyama battaniye gibi sarıverir seni sımsıcak hayatından gelip geçmiş bu kitaplar. Okuyan insanlar yalnızlıktan ölmez Oğuzcum...Hep birileri vardır zihninde konuşup tartışacak, sevip okşayacak, nefretini kusacak...Bu nedenle kitaplarla dost olmuş bir insanı kimse yokluğuyla terbiye edemez.