"İnsanların hepsi belirsiz bir süre için ertelenen ölüm cezasına mahkûmdurlar " Bu eseri bir süredir yarım bırakmıştım, Dün gece açıp bir çırpıda okuyarak bitirdim, Yarım bıraktığıma hiç üzülmedim çünkü tekrar bir okuma esnasında "Tasvir ve tahlil'lerden" bu şekilde bir haz tekrar ne zaman alabilirim bilmiyorum, Her neyse eyyorlamamıza geçelim; Eserimiz 1829 tarihinde Victor Hugo'nun 26 yaşında kaleme aldığı idam (giyotin) cezasına karşı eleştirel bir şekilde yazılmıştır, düşünebiliyor musunuz yazar 26 yaşında böyle bir eser yazıp, O dönemin yasaları hakkında bir sürü tartışmalara sebep olabiliyor. Yazar bir gün Paris de ki belediye binasının önünde bulunan greve meydanında bir mahkumun giyotin ile idam cezasına mahkum edildiğini izlediğinde, Bu eseri yazmaya karar verir. Romandaki idam cezasına çarptırılan karakterimizin ağzından başlayan hikaye, Müthiş psikolojik tahliller ve tasvirler içerir, Bunlar hakkında çok bilgi vermeyeceğim Spoiler olmaması niyeti ile. "Yaşama içgüdüsünün" ne denli kuvvetli olduğu, bütün olguların, düşüncelerin bu içgüdünün karşısında nasıl bomboş yanılsamalardan, uçup giden toz tanesinden ibaret olduğunu okurken iliklerimize kadar hissediyoruz. Ölüm korkusu temalı eserlerde "ivan İlyiç'in ölümünün" üstüne koyarım sanırım bu eseri. Psikoloji alt yapısı olan kişiler okuyunca ekstra bir keyif alacaklardır çünkü eserde savunma mekanizmaları cirit atıyor. Tabii Hugo bunu edebi bir dil ile aktarsa da sizler altında yatan sebepleri çok güzel anlayabiliyorsunuz. Uzun süredir okumalarımdan keyif almadığım bir dönem içerisindeydim okuduğum eserlerin tek bir bakış açısı tarafından çıkarmışçasına girdiğim hissiyat sanırım bu eser ile kırıldı kafamda, Tatar çölünden sonra top 20'me aldım sayılır, Her neyse eyyorlamam bu kadar, Şimdiden Okuyacak arkadaşlarımıza iyi okumalar dilerim.

Bir İdam Mahkûmunun Son GünüVictor Hugo · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2023120,1bin okunma

·

126 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İlker