Dünyada bütün diktatörlüklerde olduğu gibi bizde de kelimelerin, cümlelerin ve insan zekâsının ısrarla hayatın omurgasına dokunmaktan kaçan biraz küstah biraz trajik biraz riyakâr ama bir o kadar da trajikomik bir kaderi vardır. Onurlu bir halk için diktatörler mıknatıs gibidirler. Herhangi bir kutsalla bağları olmaksızın hayatın basit yasalarını çalıp ülkeyi demir yumrukla yönetmeye başladıklarında insana ait her şeyi hoyrat karakterlerinden yana yamulturlar. Diğer yandan o toplumlarda diktatörlerden nefret ettikleri halde gerçek düşüncelerini dillendiremeyen gölge kişilikler türer. Geriye peygamberlerin, doktorların, büyücülerin, şairlerin ve de yazarların bir parça tamir etmeye çalıştığı tatsız tuzsuz bir hayatın posası kalır…
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.