Aslında beni reading slump'tan uzak tutması dışında bir beklentim yoktu Kaybolduğum Yıl'dan. Tamamen tesadüf eseri, sırf indirimde diye almıştım. Ama kitap beklentimin üzerinde bir deneyim sundu bana. Kitap bazı kısımlarda monotonlaşıyordu ve açıkçası bu beni bi' tık sıktı ama -hakkını yemeyeyim- bazı kısımlar da çok heyecanlıydı ve bir solukta okudum o kısımları. Özellikle son 60-70 sayfada hiç beklemediğim bir sürü olay oldu -ki bu durum benim kitaba bakışımı değiştiren en büyük etken. Hele o sonda ortaya çıkan şeyler... biraz sezmiştim o karakterde bir problem olduğunu ama o kadarını hiiç tahmin edemezdim. Sonunu ağzım açık okudum desem yeridir gerçekten. Üzerine düşündükçe her şey daha da açıklığa kavuşuyor; "Haaaa... Öyleymiş bu, anladım şimdi," tarzı bir aydınlanma yaşıyorum. Kitap boyunca hep bir gizem unsuru var ve cidden merak ederek okudum kitabı. Ama dediğim gibi; bazı yerler çok monotondu. Özellikle sık sık Henry ve Zoe'nin yakınlaşmalarını okumak beni çok sıktı ve açıkçası bir yerden sonra rahatsız etti. Kitapta oldukça sık +18 denilebilecek sahnelerin olduğunu da belirtmek istiyorum; bu tarz şeylerden rahatsız olanlara pek tavsiye etmem kitabı. Kitap özellikle sonlarda oldukça akıcıydı (kitabı 2 haftada okumam tamamen benden kaynaklı) ve gizem dolu, yer yer gerici kurgusuyla içimde yer eden kitaplardan biri oldu diyebilirim. |10/9 |5/4

Kaybolduğum YılKate Moretti · Yabancı Yayınları · 201963 okunma

·

158 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elif