uykum varr kitabı okumak için günlerdir yapmak istediğim uyku düzenini 3. gününde bozdum.. ama iki laf etmeden uykuya ve hayallere dalamayacağım gibi o yüzden bişiler zırvalayıp ne kadar vaktim kaldıysa o sürede kitabı düşünmek istiyorum gerçi düşündükçe buraya ah bunu da yazsaydım hissi gelecek ama olsundu en azından kafamda dolanan şeylerin bi kısmını kusayım kalan kısmını düşüne düşüne öğütür yazmadan da hallederim.. öncelikle çok sarıyo. 15 saatte okudum canım başka hiçbişi yapmak istemedi. hayatımın en doğru zamanında okumuş gibi hissediyorum bu kitaptan alabileceğim maks zevki aldım.. gerçi yeterince ağlayamadım o bazı yerleri tekrar geçicem üstünden de onu alıntı yaparken çıkarırım aradan..neyse.. yazarın okuduğum diğer kitabına kıyasla karakterler daha samimiydi daha tanıdıktı bence hikâyelere çok daha kolay girdim acılarını çok daha derinden hissettim. gerçi bunun daha fazla karakteri işlemesiyle de ilgisi olabilir ama her karakter güzel işlenmiş yani hakkını vermek lazım. bencilce bulduğum kişilere bile hak verirken buldum kendimi.. ve normalde saçma bulacağım şeylerin anlamlı olabileceğini falan gördüm.. yani spoiler yazmak istemiyorum ama meselâ sonda bi şey vardı ona ne gerek vardı abi yapma şunu dedim başta çünkü cidden yeterdi, ama ondan sonra karakter gelişimini tamamladı falan.. böyle şaşırtıcı şeyler.. bazen güldüm de okurken şimdi neyi komik bulduğumu hatırlamıyorum ama.. yaşadım yani kitabı.. güldüğüme kıyasla ağlatıp dertlendiren tarafı daha çoktu bir de, komik bi kitap değil yanlış anlaşılma olmasın... bi de şeyi düşündüm yazar bey'in ilk oluşturduğu karakter hediye olmalı, ya da ilk hikâye onunkiydi ilk aklına gelen.. ya da bir zamanlar öyle bi hikâye yazmak istemişti de, geçtiği dönemden dolayı isyanla aşkı sarmaladı vs.. idk şu an haddimi aştım gibi geldi ben sadece en çok hediye'yi sevdim diye öyle olmak zorunda değil.. diğer incelemelere hiç bakmadım ama en çok ona ağladık bence.. diğer kitabındaki kadın biraz güçsüzdü, yenikti (aldatmak). buradaki bazı kadınlarına bayıldım.. hediye, rukiye, dilevser.. sırf bu kadınlar için bile okunur.. sadece aşk ve isyan yok kitapta bu arada.. aldatmak'ta sadece o var gibiydi ama burada farklı tarzda ilişkileri de gördük neyseki.. dostluk, yüzleşme ve bağışlanma, kısacık bir an ile derin samimiyetlerin kurulması vs bayıldığım detaylardandıı bir de şöyle genel bir şey ekleyeyim son zamanlarda türk romanlar okuyorum ve bundan ayrı bir zevk alıyorum gibi.. ayfer tunç'a inceleme yazmaya üşenmiştim ama o da mükemmeldi.. daha anlaşılır oluyo sanki eksik bir yer kalmıyor.. dostoyevski okuyunca kafam karışıyo meselâ o tam idrak edememe hâli beni yıpratıyor (like rukiye) neyse zaten dostoyu anladığımız zaman hayattan öğrenecek bir şeyimiz kalmamış olacaktı dimi.. suç ve cezayı tekrar okuma isteğimi buraya bırakıp uykuya kaçıyorum..

İsyan Günlerinde AşkAhmet Altan · Can Yayınları · 20012,998 okunma

·

248 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

melike